آشنایی با کاشت نهال گوجه سبز:
آشنایی با کاشت نهال گوجه سبز:
یکی از انواع میوه ی محبوب که در فصل بهار و تابستان با مقادیر مناسب نمک مصرف می‌شود، محصولات درخت گوجه سبز یا آلوچه است. گفته می‌شود که این گیاه، بومی اروپا بوده، البته بسیاری بر این باورند که از ایران و سوریه به یونان وارد شده است. این گیاه با میوه‌های کوچک، آبدار، ترد، شیرین یا ترش و به رنگ سبز است. کاشت نهال گوجه سبز به صرفه است.
همچنین به سرعت و از سومین سال شروع به باردهی می نماید. البته عمر مفید این گیاه تا همان بازه 20 سالگی عنوان شده است. رنگ محصول درختان گوجه سبز، بسته به نژاد آن ارغوانی، قرمز، نارنجی، سبز یا زرد است.
|
https://setiathome.berkeley.edu/show_user.php?userid=11338211 |
مشخصات گیاهی کامل درخت گوجه سبز:
گوجه سبز نام میوه ای گرد و کروی مانند است که در عین گوشتی بودن بسیار آبدار است و طعم ملسی دارد که معمولاً برای خوشمزه شدن پس از شستن بر روی آن نمک می ریزند و سپس میل می کنند که خواص بسیاری برای سلامتی دارد. در داخل قسمتی گوشتی این گیاه و درست در مرکز این گیاه هسته سفت و سختی قرار دارد که برخلاف زردآلو مصرف خوراکی ندارد و طعم تلخی دارد.
توجه داشته باشید که میوه این گیاه در ابتدای رشد به رنگ سبز و سپس سرخ و در نهایت به رنگ زرد تبدیل می شود که در این زمینه ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که اگر گوجه سبز را در زمان درست آن برداشت نکنید رنگ آن از سبز به زرد تبدیل و طعم آن نیز شیرین می شود، توجه داشته باشید که به میوه رسیده گوجه سبز آلو طلایی می گویند که در این میان آلوچه کوچکتر از گوجه سبز است و مزه ترش تری دارد.
رشد آسان و سریعی دارد طوریکه از 4 تا 6 سالگی شروع به باردهی و تولید میوه می کند و از طول عمر بالایی برخوردار است طوریکه در برخی مواقع تا 70 سال نیز عمر می کند که البته تا 40 سالگی میوه می دهد. میوه این گیاه دارای پوست صاف و براقی است که قدرت ماندگاری بالایی بر روی درخت دارد.
از باردهی خوبی برخوردار است که میوه آن به صورت خوشه ای در امتداد ساقه گیاه ظاهر می شود. برگهای سبز رنگ چرمی مانندی دارد که دارای شیارهای ظریفی است. دارای شاخه و برگ زیادی است. میوه این گیاه پوست نازکی دارد. این گیاه قدمت دو هزار ساله دارد. نسبت به سرمای هوای مقاوم است که البته برای گلدهی و تولید میوه باید نیاز سرمایی آن رفع شود. درختی خزان پذیر به شمار می رود که با شروع فصل پاییز برگهای آن تغییر رنگ می دهند و در نهایت می ریزند.
گلدهی این گیاه در فصل بهار و قبل از ظهور برگها است که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را نمایان می کند که گرده افشانی آن توسط زنبور و سایر حشرات انجام می شود.
نحوه کاشت درخت گوجه سبز
برای این منظور دو طریق کشت با هسته و پیوند زدن وجود دارد. کیفیت هسته برای کاشت پیش‌تر عنوان شد، پس از تهیه هسته با کیفیت لازم است تا آن را در خاکی مناسب، گرم و روشن و به دور از نور خورشید کاشت. در حالت پیوند زدن که مطلوب ترین و کاربردی ترین نحوه ی آن است در مرحله پوست انداختن برای کاشت درخت گوجه سبز، پیوندک به دست می‌آید. پیوندک از درختی با باردهی بالا و کیفیت میوه مطلوب به دست خواهد آمد.
فاصله و نکات لازم برای کاشت درخت گوجه سبز:
با توجه به نوع این میوه و میزان رشد، بهتر است کاشت درخت گوجه سبز در فاصله‌های 5 تا 6 متری یکدیگر صورت پذیرد. در صورت استفاده از بهترین بذرها و حفظ شرایط مناسب کاشت گوجه سبز، و نگهداری می‌توان حتی تا 35 تن در هر هکتار از این محصول را برداشت نمود. البته در ایران به دلیل استفاده از شیوه های سنتی کشاورزی، میزان معمول باردهی آن در بهترین حالت در حدود 3 تا 7 تن در هر هکتار است.
فصل مناسب کاشت گوجه سبز:
این گونه گیاهی در مقابل سرما مقاومت خوبی از خود به اجرا می گذارد اما در مقابل، تحمل زیادی در برابر گرما ندارد. از این رو نیاز آبی و سرمایی بالایی دارد. بهترین فصل کاشت نهال گوجه سبز در پاییز، در ماه‌های آبان و آذر عنوان می‌شود. گذراندن دوره زمستان برای این گیاه به معنای رشد بهتر و سریعتر آن خواهد بود. شکوفه‌های زیبای این درخت پیش از شروع فصل بهار بر روی درخت خودنمایی می‌کنند.
متعاقب آن در فصل بهار و تابستان پس از رسیدن میوه، روند برداشت میوه آغاز می‌شود. لازم به یادآوری است که این میوه‌ها در ابتدا سبز رنگ هستند و پس از گذشت زمان، از ترشی آن کاسته و رنگی متمایل به زرد و قرمز می‌یابند.
تکثیر گوجه سبز
رشد با دانه: در این روش ابتدا میوه باید به درخت برسد. سپس هسته ها از میوه جدا می شوند تا میوه های باقی مانده به طور کامل از بین بروند. سپس هسته ها را در جای خشک و خنک قرار می دهیم تا کاملا خشک شوند. سپس باید آنها را برای مدت سه ماه در خاک اره در دمای 5 درجه سانتیگراد قرار داد و سپس آنها را در یک بستر مناسب ، گرم و روشن و دور از تابش مستقیم آفتاب کاشت.
این روش متداول ترین روش تکثیر برای درخت گوجه سبز است و در این روش در اواخر بهار یا اوایل تابستان که درخت در مرحله اوکانیا قرار دارد ، پیوند گرفته و روی پایه قرار می گیرد. پیوند باید از درختی حاصل شود که دارای بازده بالا و کیفیت میوه خوب باشد. بستر انتخاب شده باید مناسب شرایط خاک باشد. معمولاً یک درخت گوجه سبز ، تکثیر شده توسط هسته ، به عنوان پایه در نظر گرفته می شود. بسته به شرایط خاک می توانید از درختان دیگری مانند بادام ، زردآلو و ... نیز استفاده کنید.
خاک مناسب رشد نهال گوجه سبز:
این گیاه در مقایسه با سایر نمونه‌های مشابه، مقاومت خوبی در برابر خاک‌هایی با ماهیت سنگین و مرطوب دارد و به رشد خود در این شرایط نیز ادامه می‌دهد. اما مطلوب‌ترین خاک برای کاشت نهال گوجه سبز، خاکی لمونی شنی و زهکشی شده است. تنها نوع خاک در رشد گوجه سبز تأثیرگذار نیست بلکه تغذیه مناسب خاک و داشتن مواد مغذی نیز اهمیت بسیاری دارد.
گرچه در کاشت درخت گوجه سبز؛ باید به غنای خاک و زهکشی اصولی آن توجه نمود اما در صورت اهمیت دادن به زهکشی، می‌توان در هر نوع خاکی، به کاشت آن مبادرت ورزید. در زمان کاشت بهتر است برای پر کردن گودال محل قرارگیری گیاه از مخلوط خاک معمولی، خاک برگ و ده درصد شن استفاده نمود.
نحوه‌ی کوددهی درخت گوجه سبز و بهترین کودهای شیمیایی و حیوانی برای آن:
نوع خاک در مرحله کاشت درخت گوجه سبز اهمیت بسیاری دارد. اگر خاک عاری از مواد مغذی باشد برای بهبود آن افزودن کود شیمیایی نظیر کلسیم آمونیوم نیترات و سوپر فسفات یا مواد غیر شیمیایی نظیر ترکیب خاک برگ و شن لازم خواهد بود.
باید این نکته را نیز به خاطر داشت که در این روند زمانی به افزودن کود به گیاه احتیاج خواهد بود که ضرورتی برای آن حس شود. این زمان را می‌توان با کاهش رشد و گلدهی گیاه سنجید. اگر به درخت سالم، کود افزوده شود باید انتظار آسیب دیدن آن را نیز در نظر داشت.
مهم ترین بیماری و آفات درخت گوجه سبز:
از جمله آفاتی که حین کاشت درخت گوجه سبز می‌توان با آن روبرو شد، کرم آلو، شپشک سان خوزه، زنبور سیاه گوجه، شته و کنه خواهند بود. بیماری‌هایی نظیر لکه برگی که منشایی باکتریایی یا قارچی دارند، پوسیدگی گل و میوه، پوسیدگی طوقه و یا قانقاریا نیز از آن جمله هستند.
کرم آلو، جوانه‌ها را در پروسه کاشت نهال گوجه سبز هدف قرار می‌دهد. این کرم‌ها از گوشت میوه تغذیه می‌کنند. شپشک سان خوزه با خرطوم خود، نسج گیاه را هدف قرار داده و به آن خسارت وارد می‌کند. زنبور سیاه گوجه نیز به وسیله لارو یا کرم آن از مغز و هسته این گیاه تغذیه می‌کند.
نحوه هرس درخت گوجه سبز :
درختان گوجه سبز تا سن دوازده سالگی به هرس نیازی ندارند. نهال گوجه سبز پس از کاشت اول سربرداری می شود. درختان بالغ گوجه سبز از نظر شدت هرس در حالت میانه قرار دارد یعنی نه به اندازه هلو زیاد هرس شود و نه به اندازه گیلاس کم هرس شود.
برخی از ساقه ها از رویش سالانه سبز و منعطف حاصل می شوند که به اصطلاح به آن ها نرک می گویند. این ساقه ها بعد از انجام هرس های شدید تولید می گردند. در کل سر زنی ساقه هایی که چند سال میوه داده اند و میوه هایشان کم شده، باعث تحریک گیاه برای تولید ساقه های میوه ده می شود.
نکته: اگر هرس شدید درختان آلوچه با کود دهی زیاد همراه باشد، می تواند باعث تولید بیش از اندازه شاخ و برگ و در نتیجه کاهش باردهی شود.
خواص گوجه سبز :
این میوه برای بهبود طعم دهان مناسب است.
میوه ای مسهل است و برای افرادی که یبوست دارند مفید است.
این میوه چون باعث تعادل بین اسید و بازی خون می شود پس حالت اسیدی بدن را رفع می کند.
این میوه از پیری سلولها جلوگیری می کند پس برای شادابی پوست مفید است.
عملکرد روده و معده را تنظیم می کند.
گوجه سبز سرشار از اسید آسکوربیک است که برای درمان نقرس توصیه می گردد.
در درمان تومورها، شب کوری، روماتیسم و رفع کم خونی بسیار مفید است.
این میوه دیواره رگها را نرم می کند درنتیجه از گرفتگی و تصلب شرائین جلوگیری کرده پس باعث سلامت قلب می شود.
ادرار آور است و درنتیجه باعث بهبود عملکرد کلیه ها می گردد.
این میوه سبب آرامش اعصاب می‌گردد و از آن می‌توان برای تحریک مغز و تسریع قدرت یادگیری و فعالیت‌های مغزی استفاده نمود.
وجود اسید بنزوئیک در گوجه سبز باعث شده است که این میوه خاصیت ضد میکروبی، ضد قارچی و ضد باکتریایی داشته باشد.
گوجه سبز فشار خون و چربی خون را کاهش داده و رسوبات را از خون دفع می کند.
اگر برگهای آن در سرکه جوشانده و بعد مصرف شود برای درمان کرمهای حلقوی روده اثر بخش است.
آبیاری درخت گوجه سبز
بعد از کاشت نهال گوجه سبز و در طی سال اول بعد از کاشت می‌بایست آبیاری به شکل منظم و مرتب انجام گیرد تا ریشه‌های درخت به خوبی توسعه بیابد. یعنی هفته‌ای دو مرتبه به شکل عمیق آبیاری شود. در طی فصل رشد می‌توان این درختان را هر ?-? هفته یکبار به شکل عمقی آبیاری کرد. آبیاری مناسب موجب رشد و میوه دهی خوب و میوه‌های پر آب می‌شود.
درخت گوجه سبز مثل درختان دیگر برای رشد منظم و ثمره دهی مطلوب به آبیاری منظم نیاز دارد. از همان زمان کاشت باید به طور مرتب نهال گوجه سبز آبیاری شود تا به خوبی رشد کند. این آبیاری باید در روزهای اول دو بار در هفته به صورت عمیق و کامل صورت بگیرد. با گذشت زمان و بالا رفتن سن و بالغ شدن درخت گوجه سبز تعداد دفعات آبیاری باید کمتر از قبل شود به طوری که هر ماه دوبار عمیقا ابیاری شود. هر چقدر به ابیاری درخت گوجه سبز توجه بیشتری شود در افزایش محصول و کیفیت آن نتیجه مثبتی خواهد گذاشت به طوری که میوه درخت پرآب تر و خوشمزه تر می شود. البته باید بدانید درخت گوجه سبز به آب ایستایی هم حساسیت دارد پس این نکته را هم در آبیاری در نظر بگیرید و فراموش نکنید.
دمای مورد نیاز گوجه سبز
درخت گوجه سبز جزء درختان مناطق معتدل سرد هستند و سرما را می‌توانند در طی زمستان تا حدود ??- درجه سانتیگراد تحمل کنند. از نظر تحمل دمایی نیز بهترین طیف تا حدود ?? درجه است اگرچه که دما‌های بالاتر را نیز مثلا تا حدود ?? درجه در صورت عدم خشکی کشیدن و آبیاری مناسب تحمل می‌کند.
نور مورد نیاز گوجه سبز
درختان گوجه سبز را می‌بایست در مکان‌هایی با نور کامل و مستقیم آفتاب کاشت و این درخت با مکان‌های سایه سازگاری ندارد یعنی حداقل باید ?-? ساعت نور مستقیم در محیط وجود داشته باشد.
چگونه نهال گوجه سبز بکاریم؟ / چگونه نهال گوجه سبز پرورش دهیم؟
منطقه ایده آل و مناسب برای کاشت و پرورش درخت گوجه سبز آب و هوای معتدل است. درخت گوجه سبز نباید در آب و هوای سرد کاشته شود زیرا گوجه سبز در آب و هوای سرد تغییر رنگ داده و تاثیر نامطلوبی در ظاهر و طعم آن می گذارد. درخت گوجه سبز بیشتر در شمال و شمال غرب ایران تولید و پرورش داده می شود.
درخت گوجه سبز ارتفاعی در حدود ?.? الی ?.? متر دارد. شکوفه های درخت گوجه سبز در فصل بهار غنچه داده و شکوفا می شوند. شکوفه های درخت گوجه سبز به رنگ سفید هستند و بعد از آنها برگ های گوجه سبز شروع به رشد می کنند.
طول عمر درخت گوجه سبز تقریبا ?? سال تخمین زده شده است و از ? سالگی میوه دهی آن آغاز شده و با افزایش سن میوه های مطلوب تری به بار می آورد و ثمره دهی عالی آن تا نصف عمر درخت ادامه پیدا می کند و از ?? سالگی به بالا تعداد میوه هایی که درخت گوجه سبز می دهد کمتر شده و کیفیت آنها نیز کاهش می یابد.
درخت گوجه سبز درخت متعلق به دمای آب و هوای معتدل و سرد است و برای این که گلدهی کند نیاز به آب و هوای نسبتا سرد در زمستان دارد. البته مقاومت درخت گوجه سبز نسبت به آب و هوای گرم هم زیاد بوده و در فصل تابستان تا ?? درجه بالای صفر را هم می تواند تحمل کند در صورتی که دچار خشکی و کم آبی نشود.
گوجه سبز در برابر خاک های سنگین و مرطوب هم مقاومت بالایی نسبت به دیگر میوه های مشابه از خود نشان می دهد و در این گونه خاک ها هم می تواند رشد کند. ولی نهال گوجه سبز در خاک های لمونی شنی و به طور کلی در هر خاکی که زهکشی بالایی داشته باشد به خوبی رشد می کند و بهتر است برای کاشت نهال گوجه سبز از این نوع خاک استفاده کنید.
علاوه بر نوع خاک باید به تغذیه خاک و مواد مغذی لازم برای رشد گوجه سبز هم توجه کافی داشته باشید. هر خاکی برای رشد بهتر نهال واقع در خود به انواع کود شیمیایی مانند کلسیم آمونیوم نیترات و سوپر فسفات به همراه مواد غیرشیمیایی مناسب مثل خاک برگ همراه با شن نیاز دارد.